Jaki potrafi być "Głód miłości" według Natalii Nowak-Lewandowskiej

Czy Wy też tak macie, że pomimo tego, że w domu czeka na Was wielki stos książek do czytania, to idziecie do biblioteki/księgarni i przynosicie znowu kolejne pozycje, czy tylko ja tak mam? ;) Jeszcze nie skończyłam ogarniać swoich zdobyczy listopadowo/grudniowych, a już następne książki wpadły w moje ręce, które aż krzyczały na półce w mojej bibliotece, żeby je wziąć, więc cóż innego mogłam zrobić... ;) I tym sposobem trafił do mnie między innymi "Głód miłości" Natalii Nowak-Lewandowskiej, którą dziś chciałabym pokrótce przedstawić. :)

Tytuł: "Głód miłości"
Autor: Natalia Nowak-Lewandowska

Wydawnictwo: Replika

Data wydania: 26 września 2017 r.

Liczba stron: 320

Kategoria: Literatura obyczajowa i romans

Akcja książki zaczyna się od nietuzinkowego zdarzenia, w którym głównym bohater, mecenas Dawid Paliszewski, potrąca na przejściu dla pieszych młodą kobietę o imieniu Marta (miał chłopak szczęście, żeby zrobić to na pasach ;)). Dalej historia toczy się dość przewidywalnie. Mężczyzna w przypływie heroizmu i pod wpływem uroku dziewczyny, zawozi ją do szpitala, gdzie później codziennie ją odwiedza i oczywiście się w niej zakochuje. Marta jednak nie jest typową kobietą. Dawidowi wydaje się ona skrywać jakąś tajemnicę, która raz go pociąga, a raz odpycha. Gdy zaczynają się spotykać, jednego razu jest dla niego miła, serdeczna i troskliwa, a kiedy indziej milcząca, nieobliczalna, a nawet agresywna. Mężczyzna nie może przestać myśleć o niej, choć jest przyzwyczajony do szybkich i niezobowiązujących związków, a jego jedynym obowiązkiem w życiu jest praca. Jednak odkąd poznał Martę jego życie już nigdy nie będzie takie same...

"Patrząc w oczy kobiety, miał wrażenie, że pod pierwszą warstwą kryje się druga, dużo bardziej zawiła, bardziej niepokojąca i tajemnicza..."

Książka Natalii Nowak-Lewandowskiej jest już drugą książką polskiego autora, którą udało mi się przeczytać w tym roku, z czego jestem naprawdę dumna, bo moje postanowienie noworoczne idzie do przodu. ;) Obyczajówki nigdy nie były moim ulubionym gatunkiem literatury, wolę czytać o rzeczach niezwykłych niż o tym, co mogę mieć na co dzień, jednak ostatnio takie książki bardzo dobrze mi się czyta i myślę, że w tym roku będę sięgać po następne. :) W "Głodzie miłości" zaintrygowała mnie jedna z głównych bohaterek, czyli Marta, dla której głównie przeczytałam tę książkę. ;) Według mnie jej kreacja była bezbłędna, a choć prawie od początku spodziewałam się, co może być jej tajemnicą, to była ona dla mnie wciąż ciekawą osobą. Dawid natomiast kompletnie nie przypadł mi do gustu. Jak dla mnie był totalnym gburem, nadużywającym mnóstwa przekleństw, momentami pozbawionym serca i do tego samolubnym, porywczym i wybuchowym człowiekiem. Byłam naprawdę zdziwiona, że ktoś taki był w stanie w ogóle wykrzesać w sobie jakiekolwiek uczucia do jakiejś kobiety.

Książka na początku szła mi bardzo opornie. Mimo prostego języka i wartkiej akcji, po pierwszych 50 stronach miałam ją ochotę rzucić w kąt i było to głównie wynikiem tego nagłego i niezrozumiałego wybuchu uczucia między Martą a Dawidem. Totalnie nie mogłam odnaleźć podstaw do tego, jak ci ludzie w ogóle mogli się w sobie zakochać! Czegoś mi brakowało w tym wątku zwłaszcza na początku, jednak autorka na tyle rozkręciła później akcję, że więcej nie miałam ochoty się nad tym zastanawiać. Również bohaterowie drugoplanowi, Grzesiek i Alinka, przyjaciele Dawida, choć byli bardzo fajnymi osobami, a ich historia także mnie poruszyła, to miałam wrażenie, że byli dla fabuły trochę zbędni i dani jakby na siłę, a ich przyjaźń z Dawidem znana była raczej z opowieści, bo w książce według mnie był dla nich momentami totalny dupkiem.

Intrygujący dla mnie natomiast był sam tytuł powieści, jak i jej okładka, które pozornie wydają się kompletnie niespójne, jednak zaczytując się w niej dalej, okazuję się, że są one całkowicie adekwatne do całej historii, a to uczucie między Martą i Dawidem zaczyna nabierać nieco większego sensu. Zakończenie tej książki nie było dla mnie przewidywalne prawie aż do samego końca, jednak w efekcie mnie zadowoliło, choć epilog był zdecydowanie za krótki. ;)

Podsumowując książka ta nie wypada najgorzej, ale nie zachwyciła mnie też jakoś szczególnie niestety. Mimo, że teoretycznie wszystko powinno w niej grać, to jednak tak nie było i ciężko mi nawet określić dlaczego. Nie czuję tego przy wszystkich powieściach, jakie czytam, więc chyba to nie jest jakiś mój wymysł, ale przez to będę musiała koniecznie sięgnąć po inne utwory tej autorki, żeby sprawdzić, czy taki jest jej styl, czy może jest tego jakaś inna przyczyna. ;) Ja póki co zachęcam Was, żebyście sami sięgnęli po tę książkę i ocenili, jakie ona w Was uczucia wywołuje. :)

Moja ocena: 3/5

A Wy mieliście już do czynienia z dziełami autorki? Jakieś wrażenia? ;) Pozdrawiam wszystkich serdecznie i zapraszam do komentowania! :)