Historia "Ginekologów" wg Jürgen'a Thorwald'a

Może to nietypowe, ale ginekologia i położnictwo to dział medycyny, który od dawna był tematem moich zainteresowań. Kobiety w ciąży są dla mnie przedmiotem podziwu i uwielbienia, a różne programy i filmiki o narodzinach od czasów podstawówki mogłam oglądać prawie całymi dniami. I za nic w świecie nie wiem, skąd mi się to wzięło, choć dla wielu jest to naprawdę dziwne. ;) Toteż gdy usłyszałam, że w Polsce została wydana kolejna książka autora słynnego "Stulecia chirurgów", o jakże pełnym nadziei dla mnie tytule "Ginekolodzy", to wiedziałam, że prędzej czy później będzie musiała trafić w moje łapki, o co moja biblioteka rzecz jasna zadbała (❤).

Tytuł: "Ginekolodzy"

Autor: Jürgen Thorwald

Wydawnictwo: Marginesy

Data wydania: 13 stycznia 2016 r. 

Liczba stron: 392

Kategoria: literatura faktu

Jürgen Thorwald (1915-2003) - niemiecki pisarz, dziennikarz i historyk - w swojej książce przedstawił rozwój tej szczególnej, ale dla większości wstydliwej działki medycyny, jaką jest ginekologia i położnictwo, od średniowiecza aż do prawie końca XX wieku. Pokazał jak na przestrzeni tylu lat zawód "ginekolog-położnik" przeobrażał się i wyodrębniał z wiedzy ogólnej o leczeniu chorób do wąskiej dziedziny, która staje się coraz bardziej obszerna. Opisał jak wielu lekarzy miało odwagę i determinację, by zgłębiać tajniki kobiecego zdrowia i odnajdywać sposób, by ulżyć im w różnych cierpieniach, co często wiązało się z licznymi szykanami, a nawet sądem i utratą prawa do wykonywania zawodu. Czytając tę książkę, aż trudno było mi uwierzyć, że dawniej tak wyglądała praca lekarza i że tak wiele kobiet dotkniętych chorobą musiało cierpieć, bez środków przeciwbólowych czy znieczulających. Jeszcze na początku XIX wieku badanie ginekologiczne doktor mógł wykonywać pod kołdrą i różnymi prześcieradłami, często z przepaską na oczach, żeby w żaden sposób nie uchybić swojej pacjentce i nie zgrzeszyć. I jakim cudem to badanie mogło być w jakiś sposób wartościowe...? Również ciężko mieli lekarze wprowadzający nowe metody operacji nowotworów, przetok czy też zwykłego cięcia cesarskiego, którzy często spotykali się z kpinami i brakiem wsparcia, szczególnie ze strony swoich kolegów po fachu, ale również i społeczeństwa. Nie można także pominąć wkładu pacjentek w ten proces, które często ryzykowały nawet utratą życia czy zdrowia i poddawały się nowatorskim zabiegom, często bez znieczulenia, po nawet kilka razy (rekordzistka zgodziła się na reoperacje aż 27 razy!), byleby tylko ulżyć swoim cierpieniom i móc cieszyć się długim życiem w zdrowiu, wśród gromadki dzieci. Czytając te książkę, człowiek naprawdę docenia postęp dzisiejszej medycyny i tego, że obecnie kobiety nie muszą przeżywać takich katuszy, za co naprawdę chwała Bogu. :)

"Ludzie. którzy nie czują szacunku dla medycyny, nazywają ich damskimi rzeźnikami. Romantyczni patrioci oraz żarliwi chrześcijanie sławili ich niegdyś (i być może robią to do dziś) jako stróżów najcenniejszego dobra narodu. Dla młodych, gniewnych kobiet, żądających prawa do samostanowienia o własnym brzuchu i aborcji, są tylko "akuszerami przeludnienia", którzy "zbyt długo majstrowali przy macicach i wydobywali z nich potomstwo, nie wiedząc, że kiedyś świat się nim udławi". Medycyna określa ich dumnie mianem ginekologów i położników. Przez zwykłych obywateli nazywani są po prostu lekarzami od spraw kobiecych."

Książkę przeczytałam naprawdę z bardzo dużym zainteresowaniem, co nie wynikało jedynie z tego, że temat był mi bliski. Nie ma w niej prawie w ogóle języka naukowego, a pojawiające się pojedyncze medyczne terminy zostały w prosty sposób wyjaśnione, dzięki czemu czytało mi się ją bardzo dobrze, chociaż niezbyt szybko. Medycyna z przeszłości bardzo mnie interesuję, toteż przedstawione w "Ginekologach" historie nieraz mnie zaciekawiły, a nawet zszokowały. Przyznaję, że trochę gubiłam się w gąszczu nazwisk lekarzy, zwłaszcza podobnie brzmiących i przy ponownych nawiązaniach do nich w kolejnych rozdziałach, kilka razy musiałam odszukiwać i przypominać sobie, czym ów jegomość sobie zasłużył. Jednak mój podziw dla wielu doktorów za ich ambicje, determinacje i wiedzę rósł ze strony na stronę. Również na spore uznanie zasługuje sobie zaufanie kobiet do swoich lekarzy i ich metod, które nieraz wzdrygały mnie na samą myśl, a co dopiero żeby ktoś je na mnie wykonywał. Bez nich medycyna, a już zwłaszcza ginekologia i położnictwo, nie ruszyłaby tak daleko i wciąż mielibyśmy grono niepotrzebnie cierpiących i umierających kobiet i ich dzieci. 

Z tej książki można się także dowiedzieć jakie początki miały kontrowersyjne obecnie tematy, jakimi są antykoncepcja czy aborcja, choć o in-vitro niestety nic tu nie znajdziemy, a bardzo szkoda. Ubolewam też nad tym, że w żadnym miejscu nie wspomniano o pierwszej kobiecie-ginekologu, a to by mogła być niezła ciekawostka. :) W ogóle zabrakło mi w niej trochę więcej historii medycyny z końca i początku XX wieku, choć wiem, że żeby opisać najnowsze zdobycze i innowacje, musiałaby pewnie powstać druga książka. ;) Niemniej jednak osoby zainteresowane, których dodatkowo tego typu opowieści "nie brzydzą", z pewnością będą tą pozycją tak samo usatysfakcjonowane jak ja, dlatego gorąco zachęcam do jej lektury! :) 

Moja ocena: 4,5/5

Na dziś już tyle. :) Mam nadzieję, że kogoś zachęciłam do czytania. :) Póki co gorąco zachęcam do komentowania i dzielenia się swoimi przemyśleniami na jej temat. :) Pozdrawiam wszystkich serdecznie!!! :D